Kathimerini.gr
Πριν από τέσσερα χρόνια, ο Ολιβερ Γουίντζερ διαγνώστηκε με ένα δυνητικά παραλυτικό σύνδρομο. Αυτό τον έκανε να συνειδητοποιήσει πως η ζωή που ζούσε δεν τον ικανοποιούσε. Παραιτήθηκε από τη θέση του διευθυντή που είχε σε εταιρεία ελαστικών και «χωρίς χρήματα, χωρίς σχέδιο και με χρέος 10.000 δολαρίων» αγόρασε ένα παλιό ιστιοφόρο για να κάνει τον γύρο του κόσμου.
Ο 29χρονος έβαλε πλώρη από το Ορεγκον για τη Χαβάη στα τέλη Απριλίου, παρέα με τον γάτο του, τον Φοίνιξ.
Μετά από τρεις και πλέον εβδομάδες περιπέτειας στον ανοιχτό ωκεανό, ασύγκριτης ομορφιάς τοπίων, θαλασσοταραχών και νηνεμίας, συναπαντημάτων με τα πλάσματα του ωκεανού, ο Γουίντζερ έφτασε στη Χαβάη και έγινε δεκτός από τους ντόπιους με ζητωκραυγές και λουλουδένια στεφάνια.
«Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι, ξέρετε, τρώγονται με τη δουλειά τους όλη μέρα και δεν έχει σημασία πόσα χρήματα βγάζεις, όλοι προσπαθούν να κάνουν αρκετά για να τα βγάλουν πέρα και αυτό σε εξαντλεί», είπε ο ίδιος. «Απλώς ο κόσμος βρίσκεται σε ένα περίεργο σημείο και νομίζω ότι οι άνθρωποι έχουν δει ότι είναι δυνατό να ξεφύγεις».
Η απόφαση
Ο ίδιος ξόδεψε όλες τους τις αποταμιεύσεις και πέρασε μήνες για να επισκευάσει το σκάφος των 50.000 δολαρίων που αγόρασε. Εμαθε ιστιοπλοΐα κυρίως μέσω του YouTube και μετακόμισε από το Πόρτλαντ στην ακτή του Ορεγκον.
Οπως παραδέχεται, στο ταξίδι εβδομάδων –το οποίο κατέγραφε και μοιραζόταν με τα εκατομμύρια των followers στα social media– δεν ένιωσε ποτέ πραγματικά μόνος, καθώς επικοινωνούσε τακτικά με φίλους του.
Ως το πιο τρομακτικό σημείο του ταξιδιού περιέγραψε μία βλάβη στο πηδάλιο. Οσο για το πιο μεγαλειώδες; Η θέα των δελφινιών και των φαλαινών που συμπορεύονταν με το σκάφος του, αλλά και οι υποβλητικές νηνεμίες που βίωσε στον Ειρηνικό Ωκεανό. «Το να βρίσκεσαι στη μέση του ωκεανού ενώ η θάλασσα είναι “γυαλί” γύρω σου ήταν ένα εξωπραγματικό συναίσθημα», είπε.
Το σύνδρομο Klippel-Feil, ή KFS, είναι μια σπάνια σκελετική πάθηση κατά την οποία δύο ή περισσότεροι αυχενικοί σπόνδυλοι συνδέονται μεταξύ τους, προκαλώντας ανωμαλίες στη σπονδυλική στήλη.
«Χρειάστηκαν τρία χρόνια μάχης με τον φόβο, τρία χρόνια για να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα πως πάσχω από μια κάτι που μπορεί να με αφήσει παράλυτο. Αυτή η αλήθεια με ώθησε να επιλέξω επιτέλους μια ζωή που αξίζει να ζήσω. Μισούσα τη δουλειά μου. Απεχθανόμουν την εταιρική μηχανή», παραδέχεται ο ίδιος.
